Kraków też nie od razu zbudowano. Proponujemy metodę małych kroczków. Na początek pierwsze przykazanie: nie ma dnia bez surówki i owoców. Surowe pożywienie, czyli obok warzyw i owoców orzechy, pestki ze słonecznika, dyni, różne nasiona powinno być jedzone przed innymi posiłkami, na pusty żołądek, a najlepiej rano do godziny 12. Codzienna porcja surówek i szklanka domowego soku z marchwi (a nie z kartonika, bowiem "kartonikowy" nie ma żadnych wartości) - to już jest dużo. Problem w tym, że po latach jadania gotowanych, papkowatych pokarmów surowizny nie smakują.

Dla wielu osób jest to więc krok milowy.

Potem organizm żąda więcej, sam zaczyna odczuwać, że niektóre z dotychczas jedzonych rzeczy mu szkodzą i wówczas można zrobić następny krok. Porzucenie słodyczy i innych nałogów często już wtedy nie jest wielkim wyrzeczeniem. Stopniowo oczyszczający się przewód pokarmowy daje sygnały i można wówczas już intuicyjnie wiedzieć, czego nasz organizm sobie życzy. Widząc wyniki tej diety, aż się chce robić następne kroki.
Zawsze trzeba w naszą wielką chęć przejścia od razu na zdrową dietę wkalkulować nawyki żywieniowe. Dobrze jest zrobić sobie dzień lub tydzień owocowo-warzywny i nie wpadać w panikę, jeśli będzie nas ciągnąć do ciasta, czy kawy. Nie karcić się za to, lecz dbać, aby te okresy zdrowego żywienia coraz bardziej wydłużać. Dobrze jest tez zwrócić uwagę na kalendarz księżycowy, czyli zaczynać pewne rzeczy zgodnie z prawem księżyca. Kobiety, najlepiej jeśli zrobią zmiany dzień, dwa po miesiączce, kiedy zaczyna się w ich życiu nowa faza.

Następny krok to jednodniowe diety na sokach (naturalnych, wyciskanych własnoręcznie) i surówkach, a potem... jednodniowe głodówki na wodzie.

Pierwsze dłuższe głodówki najlepiej przeprowadzać w grupie osób również głodujących i pod opieką lekarza.